Z chirurgiem plastycznym Lubomirem Lembasem spotykamy się w warszawskim Szpitalu Lux Med w jego gabinecie, kiedy kończy uzupełniać dokumentację medyczną. W ostatnim czasie pojawiło się trochę kontrowersji wokół wątpliwych efektów operacji powiek górnych. W mediach społecznościowych krążyły zdjęcia znanych w Polsce celebrytek z niezbyt korzystnymi rezultatami takich ingerencji. Pytamy doktora m. in. jak powinien wyglądać taki zabieg
Rynek estetyczny: – Dzień dobry panie doktorze, niełatwo pana złapać. Dużo pan pracuje, wciąż pacjenci. Wczoraj do późna, dziś od rana…
Lubomir Lembas: – W ciągu roku wykonuję mniej więcej 200 większych operacji, które trwają średnio 3 godziny. Na przykład plastyka nosa około 2,5 godziny, plastyka brzucha nawet około 4 godzin, plastyka powiek, o której chce pan porozmawiać, około godziny – półtorej. To jest średnio jedna duża operacja na jeden dzień roboczy.
Żeby ją wykonać trzeba skonsultować pacjenta, przy czym na dwie osoby, które przychodzą, wykonuję jedną operację. Czasami pacjent po usłyszeniu pełnej informacji nie decyduje się na zabieg, czasami ja nie podejmuję się operacji. Planowo konsultacja to pół godziny, ale często trzeba poświecić pacjentowi godzinę, albo spotkać się z nim dwa razy, przeanalizować wyniki badań np. tomografii komputerowej nosa i zatok przed funkcjonalną plastyką nosa.
Od momentu przyjścia pacjenta do kliniki do operacji mija około dwóch godzin. Tuż przed zabiegiem też trzeba przypomnieć z pacjentem plan operacji i uzupełnić dokumentację medyczną o świadomą zgodę na zabieg. Po operacji idę do pacjenta, informuję go jak przebiegł zabieg, kontroluję, czy przebieg po jest prawidłowy, poza tym muszę zrobić wypis i uzupełnić dokumentację. Następnego dnia robię mu opatrunek, daję zalecenia. Po tygodniu a po wielu operacjach też po dwóch widzę pacjenta na badaniu kontrolnym wczesnym. Potem jest jeszcze późne badanie kontrolne, po około pół roku lub po roku, żeby ocenić wynik operacji.
Czyli na jednego operowanego pacjenta potrzebny jest mi średnio jeden dzień pracy, który ma przynajmniej 8 godzin. Poza tym kontaktuję się z pacjentami mailowo, przygotowuję wykłady, kataloguję zdjęcia, uczę się, robię prezentacje, spotykam się od czasu do czasu np. z panem redaktorem. Wychodzi, że pracuję prawie non-stop.
– Trzeba przyznać, że doktor ma to wszystko gruntownie przemyślane. Chciałem pana zapytać o operację blefaroplastyki, bo w mediach społecznościowych pojawiło się kilka jej efektów w postaci oka w pustym oczodole. Czy istnieje duże ryzyko uzyskania niekorzystnych rezultatów?
– Generalnie tego typu efekt może powstać po plastyce powiek górnych. Czasami pacjent ma taką budowę anatomiczną już przed operacją. Często budowa anatomiczna powiek górnych powoduje, że trudno uzyskać dobry rezultat stosując „klasyczny zabieg”. Pod pojęciem „klasyczny” rozumiem usunięcie nadmiaru skóry, ewentualnie przepuklin tłuszczowych.
Ja nazywam to redukcyjną plastyką powiek. Wydaje mi się, że zanim przejdzie się do samego zabiegu trzeba jednak najpierw porozmawiać o tym jak powinna wyglądać okolica oka. Jakie są normy estetyczne, które decydują o tym, że możemy powiedzieć, że ktoś ma „piękne oczy”.
– Są pewne zasady, które to określają?
– Tak. Są pewne normy estetyczne, które określają jakie powinny być zachowane proporcje w obrębie okolicy oka, żeby wygląd był korzystny. Generalnie piękno to pozytywna norma estetyczna bytu odbierana przez zmysły. O pięknie decyduje harmonia, proporcja i umiar.
– Można to ocenić w miarę obiektywnie?
– Można ocenić wynik operacji, a przede wszystkim wiedzieć do czego się dąży. Jednak nie jest to takie proste….
Chcesz wiedzieć więcej?
Ten i wiele innych ciekawych artykułów nt. medycyny estetycznej do przeczytania w numerze „Rynku estetycznego”.
Prenumeratorów zapraszamy do korzystania z e-WYDANIA
Wszystkich zainteresowanych do PRENUMERATY
lub na stronę EMPIKu
